بیماری ام‌اس(MS) در کودکان

ام‌اس در کودکان، که به عنوان ام‌اس کودکان نیز شناخته می‌شود، عموماً به هر فرد زیر 16 سالی اطلاق می‌شود که به این بیماری مبتلا شده است. تخمین زده می‌شود که در سراسر جهان حداقل 30،000 کودک با ام‌اس زندگی می‌کنند.

علائم:
علائم و نشانه‌های بیماری ام‌اس به محل میلین های آسیب دیده در مغز یا سیستم عصبی مرکزی بستگی دارد.
همانند بزرگسالان، علائم بسیار متنوعی وجود دارد که یک کودک مبتلا به ام اس ممکن است بروز دهد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد: 
    مشکل در تعادل و هماهنگی
    مشکلات در تفکر واضح و یادآوری کلمات
    مشکلات حرکتی به ویژه در یک طرف بدن
    علائم بینایی مانند تاری دید یا دو بینی
    خستگی، کوفتگی شدید یا فرسودگی که به نظر نمی‌رسد به فعالیت بدنی مربوط باشد
    احساس بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در اندام‌ها یا صورت
در مقایسه با بزرگسالان مبتلا به ام اس، کودکانی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، ممکن است بیشتر دچار عود بیماری شوند، با این حال، آنها معمولاً پس از آن به طور کامل‌تری بهبود می‌یابند. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که حداقل یک سوم از کودکان مبتلا به ام اس کودکان، اختلال عملکرد شناختی را تجربه می‌کنند که با گذشت زمان رو به وخامت می‌رود.
تشخیص:
تشخیص ام اس در کودکان می‌تواند دشوار باشد، زیرا بسیاری از علائم رایج ام اس مانند خستگی، درد، مشکلات حافظه و عدم تمرکز، می‌توانند به سایر بیماری‌ها نسبت داده شوند یا با تأثیر رشد مرتبط باشند.
کودک معمولاً پس از مشکوک شدن به ام اس توسط متخصص مغز و اعصاب کودکان ویزیت می‌شود. برای ارزیابی سیستم عصبی مرکزی، متخصص مغز و اعصاب معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و شرح حال پزشکی کاملی می‌گیرد. فقط یک متخصص مغز و اعصاب می‌تواند تشخیص ام اس را بدهد.
برای ارائه تشخیص ام اس به آزمایش‌های عصبی بیشتری نیاز است که در زیر خلاصه شده‌اند:
1.    آزمایش خون : این آزمایش‌ها برای رد احتمال وجود سایر بیماری‌ها یا کمبود مواد مغذی که علت اصلی مشکلات سلامتی فرزند شما هستند، انجام می‌شوند.
2.    MRI : این اسکن برای شناسایی هر ناحیه‌ای از مغز یا نخاع که ممکن است آسیبی نشان دهنده بیماری ام اس داشته باشد، استفاده می‌شود.
3.    آزمایش‌های پتانسیل‌های برانگیخته : آزمایش‌های الکتریکی بسیار ساده و بدون دردی هستند که مدت زمان لازم برای پاسخ اعصاب کودک به تحریک را اندازه‌گیری می‌کنند. پتانسیل‌های برانگیخته بینایی ، رایج‌ترین روش در فرآیند تشخیص ام‌اس هستند.
4.    پونکسیون کمری : پونکسیون کمری روشی است که در آن نمونه کوچکی از مایع مغزی نخاعی (CSF) از پایه ستون فقرات گرفته می‌شود. سپس این نمونه برای بررسی هرگونه ناهنجاری، مانند وجود پروتئین‌های خاصی که می‌توانند نشان دهنده فعالیت‌های التهابی مانند آسیب میلین باشند، تجزیه و تحلیل می‌شود.

ملاحظات تشخیصی:
مطالعات اخیر نشان دادند که کودکان و نوجوانان ممکن است طیف وسیعی از علائم و نشانه‌های اولیه را در پنج سال قبل از تشخیص ام‌اس نشان دهند. این علائم اولیه می‌تواند شامل چاقی، تغییرات حسی و مشکلات بینایی باشد که می‌تواند به عنوان سرنخ‌هایی برای شناسایی زودهنگام ام‌اس در جوانان باشد. شایع‌ترین نوع ام‌اس در کودکان، ام‌اس عودکننده-بهبودیابنده است که در آن علائم می‌توانند به روشی نسبتاً غیرقابل پیش‌بینی ظاهر و ناپدید شوند. اشکال پیشرونده ام‌اس در کودکان مشاهده می‌شود، اما موارد آن بسیار نادر است.

منبع: MS – UK
گردآورنده: مجید طاهریان

/انتهای پیام

بنیاد امور بیماریهای خاص

@cffsd